Tommaso Alessandro De Filippo: İran'daki mevcut protesto hareketi temel yönlerden öncekilerden farklı mı?
Daniel Pipes: Evet, farklı. 1979'dan bu yana hiçbir protesto bu kadar uzun süre devam etmedi ya da bu kadar geniş destek görmedi. Ayrıca Kürtler ve kadınlar gibi önemli seçmen kitleleri de etkisini artırıyor.
TADF: İran rejimi hala sağlam bir güç pozisyonuna sahip mi yoksa çökebilir mi?
DP: Rejim büyük olasılıkla ayakta kalacaktır. Bir karşım devrim liderliğe ihtiyaç duyar ki, bu devrimde liderlik yok. Rejimin üst düzey liderlerinin birçoğunun Şah'ın devrilmesine yardım etmiş olması, muhalifleri bastırma konusunda ilk elden bilgi sahibi oldukları anlamına geliyor.
TADF: Biden yönetiminin İran'a yaklaşımına katılıyor musunuz ya da rejim karşıtı protestoları daha fazla desteklemeli mi?
DP: Daha fazlasını yapmalı. En azından Biden, 2009'da Tahran ile nükleer anlaşmaya varma çabasındayken protestoları desteklemek için hiçbir şey söylemeyen Obama'dan daha fazla tepki gösterdi. Ancak Biden'ın tepkisi zayıf. Şimdi ABD hükümetinin İran'da bir rejim değişikliği istediğini ve bu yönde çalışanlara yardım edeceğini ilan etme zamanıdır
TADF: İran'ın nükleer çalışmaları İsrail ya da ABD tarafından askeri bir müdahaleye yol açacak mı?
DP: Bir Demokratın İran'ın nükleer altyapısına saldıracağını düşünemiyorum; bunu muhtemelen bir Cumhuriyetçi yapacaktır. Aksi takdirde İsrail'in saldırması muhtemeldir.
TADF: NATO ülkeleri Ukrayna'yı yeterince destekliyor mu? Değilse, daha fazla ne yapabilirler?
DP: NATO ülkeleri (Macaristan ve Türkiye hariç) ortak bir duruş sergileme, mültecileri kabul etme, Rus varlıklarını dondurma, ticari bağları kesme, enerji bağımlılığını azaltma, Ukrayna hükümetinin operasyonların finanse etme ve cephanelik sağlama konularında mükemmel bir performans sergilediler. Ancak Kiev'e tank ve savaş uçağı gibi Rus güçlerini ülkelerinden çıkararcak araçları sağlamaktan çok korktular.
