Mübarek Sonrası Mısır'ı Anlamak

Mısır'ın yeni bir döneme yalpalamasındaki gibi, karmaşıklık ve inceliklere bir göz atmak, ülkenin gittiği yolu anlamamıza yardımcı olabilir. Kilit konularla ilgili bazı düşünceler şöyle yer almaktadır.

Tahrir Meydanı ruhu gerçek ve canlıdır ancak fazlasıyla iktidar koridorlarından uzaktır. Devrimci düşünceler – bu hükümet halka hizmet etmelidir, geriye değil; yöneticiler halk tarafından seçilmelidir; bireyler doğuştan onur ve hak sahibi olmalıdır- sonunda ülkenin sağlam bir parçası olarak özellikle gençler nüfuz etmelidir. Uzun vadede, bu düşünceler merakla karşılanabilir. Ancak şimdi, bunlar muhalif düşüncelerdir, kesin olarak operasyonel rolden dışlanmışlardır.

Bir askeri mahkeme liberal blog yazarı Maikel Nebil'i 3 yıl hapis cezasına çarptırmıştır.

Askeri yönetim devam edecek: Askerler Hüsnü Mübarek'in ayrılmasıyla iktidarı iki ay önce kapmadılar; 1952'de ele geçirdiler. Hür Subaylar anayasal monarşiyi devirdiler ve yönetime geldiler. Bir üst düzey asker diğerini takip etti- Naguip'ten Nasır'a, Sedat'a, Mübarek'e, Tantavi'ye- kırılmayan bir haleflik 59 yılı aşkın bir süreden beri devam ediyor. Zamanla, ordu etkisini politik alandan ekonomik alana genişletti, televizyondan zeytinyağına kadar herşeyi üreterek, Mısır varlığının önemli bir bölümünü ele geçirdi. Askerler çok fazla iktidara ve iyi hayata alıştılar , bu ikramiyelerden vazgeçmediler. Ne isterlerse onu alacaklar, Mübarek'i temizleyerek, oğullarını hapse atarak, eski partisini yasaklayarak, anayasayı değiştirerek ya da muhalefeti bastırarak, iktidarlarını koruyacaklar.

Ordu laik değil: Hür Subaylar'ın azami kökenleri 1930'lardan, Şeriat'ın (İslami hukuk) yasamanın temel kaynağı olarak tekrar edildiği son düzenlemede olduğu gibi , Mısır ordu liderliği İslamcı oryantasyona uyumlu hareket etmiştir. Daha özel olarak, Hür Subaylar Müslüman Kardeşler'in askeri kanadı olarak doğmuş ve on yıllardan beri sivil kanadıyla rekabet etmiştir. Analist Cynthia Farahat'ın Middle East Quarterly'de yazdığı gibi, rekabet "otokratik ve laik diktatörlükle değildir ve İslamcıdır ancak benzer ideolojilerin mücadelesidir, tanımlı değilse, rakip gruplar, aynı kaynaktan yağmaktadır."

Müslüman Kardeşler öne sürülenden daha az dişlidir.

Müslüman Kardeşler etkin bir güç değildir. Örgüt büyük sorunlar yaşamaktadır. Öncelikle, hiddetli ve şiddetli İslamcılar örgütü küçümsemektedir. El Kaide, seçimlerin bir parçası oldukları ve "laik ve yanlışlıkla İslam'la ilintilenen" yol haline geldiklerini belirterek, dalga geçmektedir. Mısır İnsan Hakları Örgütü'nden Hişam Kassam 80 milyonluk bir ülkede üyelerinin 100,000'i aşmadığını , bunun "gerçek taban hareketi olmadığı" anlamına geldiğini ancak eşsiz bir toleransla şımartılan bir kurum olduğunu söylemektedir. Samimi politik rekabet, başvuruları azaltacaktır.

Son olarak, Mısır politikasını anlamak Ortadoğu'nun ikili oyununa karakteristik olarak nüfuz etmek demektir (Irak'lı ve Mısır'lı politikacılar gibi), birisi orduyu diğeri İslamcılar'ı oynamaktadır. Bunların zıt unsurlarını not edin:

Rutin ordu-İslamcı işbirliği. Orduyu Farahat şöyle not etmektedir, "zekice İslamcılar'ın daha demokratik eğilimli yurttaşlara ve dinsel azınlıklara özellikle Kıptiler'e karşı hareketlerine göz yummaktadır." Pek çok örnekten bir tanesi: 14 Nisan'da, bir insan hakları konferansında, ordunun sivilleri askeri yargıya taşıdığı için tenkit edilmesinde söz iki kez kesilmiştir. Öncelikle bir askeri inzibat subayı "açık saçık kadın" hakkında sinirlenmiş ve ikinci olarak İslamcılar orduyla ilgili yakışıksız tartışma için kızmışlardır. Kim kimdir? Roller değiştirilebilmektedir. Bunun gibi, yeni askeri liderlik İslamcılar'a siyasal partilerini şekillendirmeleri ve Kardeşler örgütünün üyelerinin hapisten salıverilmesi için izin vermiştir. Öte yandan, Kardeşler örgütü lideri Muhammed Badei, silahlı kuvvetleri övmüş ve örgütünün ordunun Mart referandumunu onayladığını belirtmiştir.

Mısır'ın avam kamarası, Halk Meclisi, Müslüman Kardeşler'le mücadele etmek için bir araçtır.

Hükümet Müslüman Kardeşler korkusunu sömürüyor. Ordu İslamcı bir yönetimle ilgili endişelerden, hem iç ve hem de dış anlamda çıkar sağlıyor. Bu olasılık sadece Mısır'da süren kendi hakimiyetini haklı göstermiyor ancak aşırılıkları ve zalimlikleri de mazur gösteriyor. Ordu İslamcılar'la bir yo-yo gibi oynamayı öğrendi. Sözgelimi, 2005'te Mübarek kurnazca Müslüman Kardeşler'in 88 üyesine parlamentoda izin verdi; bu simultane olarak demokrasinin tehlikeye atıldığını gösterdi ve kendi tiranlığını kaçınılmaz kıldı. Bu noktayı belirleyerek, 2010 seçimlerinde Müslüman Kardeşler'e sadece bir üye verdi.

Özet olarak, Tahrir Meydanı'ın modernitesiyken ve Müslüman Kardeşler'in barbarlığı birlikte uzun vadede önemliyken, ihtimal olarak, ordu Mısır'ı yönetmeye devam edecek, sadece kozmetik değişimler yapacak.