Başkan Trump'ın göçmenlik emrine karşı açılan davanın baş davacısı ve aşırı sol-radikal İslam ittifakının yeni ve görünen o ki her yerde varolan sembolü Brooklynli Linda Sarsour hakkında ne düşünmeliyiz?
Obama Beyaz Saray'ı onu "değişimin şampiyonu" olarak tayin etti. New York Belediye Başkanı Bill de Blasio onun desteğini kazanmaya çalıştı. Vermont Senatörü Bernie Sanders başkanlık kampanyasında onu vekil olarak kullandı. 2016 Ulusal Demokratik Konvansiyonu'nda delege olarak görev yaptı.
Büyük televizyon şovlarında göründü ve New York Times "Brooklyn'den başörtülü bir ev kızı" olarak tanımladığı Sarsour hakkında abartılı uzun bir makale yayınladı. David Brock'un Media Matters for America [Amerika için Medya Önemlidir] onu savunuyor. Kendisi Washington'daki Trump'a karşı Kadın Yürüyüşünün önde gelen dört organizatöründen biriydi. Aktris Susan Sarandon ve Temsilci Keith Ellison tarafından destekleniyor. Kısacası, Müslüman reformcu Shireen Qudosi'nin gözlemlediği üzere Sarsour "solcular tarafından kutsanıyor." Aynı şekilde İslamcılar tarafından da: örneğin El-Cezire onu göklere çıkarıyor.
Sarsour hayatıma aniden Mart 2010'da beni, Daniel Pipes'ı, onu bir "Hamas sempatizanı" olarak tanımlandığı eleştirel bir makale yayınlayan "butik haber servisi" PipeLineNews.org ile karıştırdığında girdi. Dikkat çekmek için beni alaycı bir minnettarlık yağmuruna tutarak yanıt verdi. ("TEŞEKKÜR EDERIM Mr. Pipes!") Ben ise yaptığı hatayı fark ederek, onu kinayeli bir şekilde cevapladım ("Sarsour beni değil PipeLineNews.org'u sevgi yağmuruna tutsa iyi olur.") Yaptığı hatayı kabul etmeyince kariyeri ile ilgilendim.
Sarsour'un daha sonra kendisini düzeltmeksizin sıklıkla hata yaptığını öğrendim. Shaima Alawadi'nin kocası Kassim Alhimidi karısını namus için öldürdüğünde Sarsour, Alawadi'nin cinayetini hatalı bir şekilde Müslümanlardan nefretin bir sonucu olarak gösterdi. Daha kötüsü, kendisine karşı da bir nefret suçu işlendiğini uydurup akıl hastası evsiz bir adamı şiddet dolu bir ırkçı olarak tasvir ederek ulusal çapta siyasi puan kazandı.
Sarsour'un ABD hükümeti hakkındaki paranoyak nefretini öğrendim. Sözde iç çamaşırı bombacısı Umar Farouk Abdulmutallab'ı CIA ajansı olarak tanımlayarak federal hükümetin Amerikalıları öldürüp suçu Müslümanlara yüklediğini ima etti. Aynı zamanda düşünmeden Amerika Birleşik Devletleri'nde Müslüman "çocuklar" muhtemelen hükümet tarafından "idam ediliyor" iddiasında bulundu.
Sarsour'un İslamcılığı desteklediğini öğrendim. İslam hukukun uygulandığı için sözüm ona maaşlı doğum izni ve faiz ödemesiz kredi kartı gibi faydalar sağlayan Suudi Arabistan'ı destekliyor. Cihad savaşının sembolü olan işaret parmağı ile yukarıyı gösterme işaretini yaparak cihad savaşına olan destek verdiğini gösterdi.
Sarsour'un İsrail'e yönelik hırçın saldırılarını öğrendim. İsrail Savunma Güçleri'nin taşlanmasını teşvik ediyor. 1990 yılında İsrailli yetkililer tarafından hapse atılan Hamas operatörü Salah Sarsour ile birlikte bir fotoğraf için poz verdi. İsrail hapishanelerinde pek çok erkek akrabasının bulunduğunu kabul ediyor.
Sarsour'un tarih konusundaki bilgisizliğini öğrendim. İslam'ın kurucusu Muhammed ile ilgili fantezi bir düşünceyi teşvik ediyor: "Peygamberimiz ırksal adalet savunucusu, insan hakları savunucusu ve kendi başına bir feministti. Çevreye önem veren bir adamdı. Hayvan haklarını önemsiyordu. ... Ayrıca İslam fobisinin ilk kurbanıydı." Amerikan kölelik sistemi ile ilgili derin düşünceleri de gözüme çarptı: "Bu ülkede siyah Müslümanların yaptıkları fedakarlık bugün İslam fobisi ile kıyaslanacak bir şey değildir."
Sarsour'un müttefiki olması gereken kişiler arasında itibarının düşük olduğunu öğrendim. İslamcı bir meslektaş, Debbie Almontaser onun küstahlığını ve alçak gönüllü olmamasını eleştiriyor. Feminist Aki Muthali ona ırkçı olarak tanımlıyor (siyah köleler hakkındaki alıntıyı yeniden okuyun.) Anti-Siyonist İkhras web sitesi onun içinde "Afrikalı Amerikalılara yönelik çirkin bir ırkçılık" barındırdığı gerekçesiyle suçluyor. Bunlara ek olarak Sarsour'un kamuya açık tavrını "sahtelik ve abartı ile gark olmuş bir rol yapma" olarak karakterize ediyor; onu sahte dindar olarak tanımlıyor ve onun ahlaki bir pusuladan veya "hakiki kanaat ve ilkelerden" yoksun olduğunu söylüyor.
Sarsour'un eleştirilere nasıl iğneleyici bir kabalıkla yanıt verdiğini öğrendim. Cazibesi ve inceliğinin bir tipikliği olarak iki önemli anti-İslamcı için, Brigitte Gabriel ve Ayaan Hirsi Ali (ikincisi kadın sünneti kurbanlarından), "onların vajinalarını alabilmeyi istedim—kadın olmayı hak etmiyorlar" demişti.
Sarsour'un sade, biçimsiz bir başörtüsü altında kötü giyinen, işveli gösteriş düşkünü bir kadın olduğunu öğrendim. Aleni bir şekilde "çarpıcı güzelliği" ile övünüyor , "güzelim" diyor ve "ne kadar güzel bir fotoğrafım çekilmiş" diye abuk sabuk konuşuyor. Sarsour ayrıca kendine "hayranlık uyandırıcı insanlardan" atfında bulunarak beceriksizce kendini şişiriyor.
Bu uzun yetersizlik, aşırılık, kabalık ve eksantriklik sicili İslamcıların ve solcuların beraberce Linda Sarsour'a neden bayıldıkları konusunu merak etmeme neden oluyor. Eğer Sarsour onların övündükleri yıldızları ise, muhafazakarlar rahatça dinlenebilirler.
Sayın Pipes (@DanielPipes) Orta Doğu Forumu'nun başkanıdır. © 2017 Daniel Pipes. Tüm hakları saklıdır.
