ABD Başkanı George W. Bush 11 Eylül'den beri terörizmi durdurmak konusunda kararlıydı ancak dün yaptığı konuşmada ters yönde sıkı bir adım attı.
Filistinlilere İsrail'e karşı sürdürdükleri 21 aylık şiddet kampanyasının kabul edilemez olduğunu ve bu durumun herhangi bir tazminat tartışmasına başlamadan önce sonuçlandırılması gerektiğini açık ve tartışmasız bir biçimde söylemeliydi. Bunun yerine Başkan "geçici" bir Filistin devletine dair vizyonunun hatlarını çizdi ve "İsrail'in işgal edilmiş bölgelerde yerleşim yeri kurma faaliyeti" olarak adlandırdığı şeye son verilmesini istedi. Bunların her ikisi de Filistinliler için çok temel faydalar sağlıyor; böyle olunca da intihar bombalarına, keskin nişancı saldırılarına ve diğer terörizm biçimlerine ödüllendirme sunuyor.
Bu Başkan'ın terörizm ile mücadele deklarasyonuna ciddi bir zarar vermekle kalmıyor aynı zamanda Filistinlilere daha fazla şiddet için ödüllendirmeyi beklemeleri yönünde bir sinyal gönderiyor. Doğru, sunumunda yerel seçimlerin, bağımsız denetimin ve piyasa ekonomisinin erdemleri ile ilgili de birçok şey vardı ama zihinlere yapışacak mesaj daha kaba bir şeydi: Terörizm karşılığını verir.
Ardından Bush'un eylem planı Filistin-İsrail çatışmasının detayları hakkında bir dolu hatalar yaptı. Bunlardan bazıları:
- Filistinlilerin fikrini yanlış anlama: Bush Filistinlilerin sadece çok küçük bir azınlığının teröristlerin araç ve görüşlerini onayladığını söylüyor. "Birkaç kişinin nefreti pek çok rehinenin umutlarını esir alıyor." Ancak bu doğru değil; neredeyse her anket, siyasi konuşma, cami vaazı ve diğer göstergeler Filistinlilerin çoğunluğunun İsrail'e yönelik şiddet kampanyasını coşkuyla desteklediğini gösteriyor. Bu Başkan'ın istediği gibi bir demokrasinin uygulanmasının—ironiktir ki—İsrail'e yönelik daha saldırgan bir politikaya neden olacağına dair kaygı verici bir sonuca sahip.
- Ahlaki denklik: Bush terörizmden mustarip İsraillilerin kötü durum ile bu şiddeti uygulayan Filistinliler arasında temel bir ortaklığa işaret ediyor. "İsrail vatandaşlarının terörle yaşaması savunulamaz. Filistinlilerin sefalet ve işgal altında yaşamaları savunulamaz." Bu açıklamadaki hatayı görmek için şöyle değiştirin; "Amerikan vatandaşlarının terörle yaşaması savunulamaz. Afganlıların sefalet ve işgal altında yaşamaları savunulamaz."
- Mağdur bilimi: ABD Başkanı Filistinlilere "piyon muamelesi yapıldı" diyor. Doğru değil: 1967'den beri, Filistinliler kendi içişlerinde giderek özerk ve güçlü bir sese sahip oldular. Özellikle 1994'de Filistin Yönetimi'nin yaratılmasından beri, kendi kaderlerini kontrol ediyorlar. Onları mağdur olarak tasvir etmek resmi bir devlete sahip olduklarında farklı davranacaklarını önermektir. Aslında, her işaret mevcut politikalarının devam edeceğine işaret ediyor.
- İyi yönetişimin anahtarı: "Gerçek reformlar demokrasiye, piyasa ekonomisine ve terörizm karşıtı harekete dayalı tamamıyla yeni siyasi ve ekonomik kurumlar gerektirecektir." Bu iyi yönetilen kurumların harikalar dünyasında dokunaklı ama naif bir inanç. Emin olmak gerekirse, özerk yerel liderler, çok partili seçimler ve dürüst politikacılar iyi de bunlar düşmanlıkların azalmasını nasıl sağlayabilirler? Bu görüş her şeyi tam tersine döndürüyor: Demokrasi, piyasa ekonomisi ve terörizm karşıtlığı sadece çok daha köklü bir değişimi, yani Filistin'in İsrail'in varlığını kabul etmeye istekli olması izleyecek. Doğası gereği Yahudi devletinin yok edilmesini amaçlayan Bir Filistin devleti demokratik olamaz.
- Terörizmin vurgulanması: "Tüm taraflar terörle mücadele edene kadar [Filistin-İsrail] barışına ulaşmanın kolay bir yolu yok." Filistin terörü korkunç trajedilere neden oldu ama problemin özü bu değil. Sonuçta terörizm savaşa hizmet eden bir taktik. Bu savaş amacı—İsrail'in yok edilmesi—sorunun özüdür. Örneğin, gelecekte terörizmi lanetlemeyen ve bunun yerine İsrail'e saldıracak ve yok edecek uçaklar, tanklar ve gemilerden oluşan konvansiyonel bir güç oluşturan bir Filistin devletini hayal etmek mümkündür. Bu minvalde Bush'un silahlı kuvvetlerin boyutunu azaltması için Filistin Yönetimine çağrı yapmaması dikkat çekicidir.
Bir ev arazi, arsanın boyutu ve şekli ve inşaat malzemeleri ile ilgili hatalar yapan bir ozalitten inşa edilemez. Aynı şekilde siyasi bir program hatalara dayandırılmışsa çalışamaz.
Bush'un konuşması terörizmi ödüllendirerek mevcut savaş çabalarını öteliyor; Filistin-İsrail savaşını yanlış anlayarak bir dizi çatışmanın çözümü çabalarını çalışamaz hale getiriyor. Sonuçta bir hayal kırıklığı ve kaçırılmış bir fırsatı temsil ediyor.
