Seçilmesine karşı olduğum, amaçlarından korktuğum ve politikaları aleyhinde çalıştığım bir başkana, alışıla geldik bir biçimde akıl verme önerisinde bulunmayacağım. Ancak sallantıda olan yönetimini enkaz haline dönüşmekten kurtaracak bir düşüncem var ; bu da ABD ve müttefiklerini koruyacak bir adım olarak ele alınabilir.
Obama'nın kişiliği, kimliği ve şöhreti ABD seçmeninin çoğunluğunu 2008'de cezbettiyse de , bu niteliklerle birlikte, 2009'daki icraatı, eksikliklerinden dolayı seçmen tarafından pişmanlık duyulmasını engelleyemedi. Kendisi istihdam ve sağlık konusunda başarılı olamadı, dış politikadaki küçük atılımları (2016 olimpiyatları gibi) yine başarısızlığa uğradı ve büyük ülkelerle ilişkilerle (Çin ve Japonya gibi ) başarı sağlanamadı. Kont-terör kayıtları "gülme testi"nden açıkça kılpayı geçti.
Bu güçsüz performans kamuoyu yoklamalarındaki ölçümlerde bir çöküntüye neden oldu ve üç büyük seçim kaybedildi; iki hafta önce Massachusetts'te hayrete düşüren bir biçimde, senatoda bir sandalye kaybedildi. . Obama'nın girişimleri, eğer diğer konuların dışında sadece ekonomiye odaklanırsa, başkanlığının başarı durumunu sıfırlayacaktır.
Görevi devraldığı zamandan beri, tercihlerinde ideolojik beceriksizlik payının fazla olması ve deneyimlerinin gölgede kalmasından dolayı; Obama'nın kendisi hakkında yeteneksizliğe dayanan kamu algısını değiştirmek için, dramatik bir jeste gereksinimi var.
 %49 onaylıyor, %46 onaylamıyor. Barak Obama'nın onaylanma sorunu. |
Böylesine bir fırsat var: Obama Birleşik Devletler ordusuna, İran'ın nükleer kapasitesini imha etmesi için emirler verebilir.
Koşullar uygundur. Öncelikle, Birleşik Devletler istihbarat kurumları kendilerine ait gülünç 2007 Ulusal İstihbarat Tahminlerini tersine çevirebilirler. Açığa çıkarılmıştır ki, gizlilik derecesi yüksek bilgilere göre Tahran , durdurulmuş bir "nükleer silah programı"na sahiptir. İran'da hiç kimse, (İran'daki yöneticiler ve ajanlarından daha fazla olmamakla birlikte) , rejimin geniş bir nükleer stoğu, aceleyle sıkıştırılmış bir zamanda inşa ettiğini inkar etmemektedir.
İkinci olarak, Tahran'ın kıyamet fikirli liderleri bombaya sahip olursa, Ortadoğu'yu daha değişken ve tehlikeli hale getireceklerdir. Bu liderler, bölgedeki silahları kitlesel ölüm ve imha için konuşlandırabilirler. Nihai olarak, ABD'ye karşı elektro-manyetik bir saldırıya ev sahipliği yapabilirler. Ülkeyi tamamen tahrip edebilirler. İran'ın nükleer tehdidini elemine ederek, Obama vatanını koruyacak ve Amerikan'ın dostları ve düşmanlarına bir mesaj verecektir.
Üçüncü olarak, kamuoyu yoklamaları göstermiştir ki, Amerikalılar, İran'ın nükleer altyapısına yönelik bir saldırının arkasındadır.
- Los Angeles Times/Bloomberg, Ocak 2006: Amerikalılar'ın %57'si Tahran'ın programının nükleer silah üretmeye yönelik devam etmesi durumunda, askeri müdahaleden yanadır.
- Zogby International, Ekim 2007: Seçmenlerin %52'si İran'ın nükleer silah yapmasını önlemek için, ABD'nin askeri vuruşunu desteklemektedir; %29'u böyle bir adıma karşıdır.
- McLaughlin & Associates, Mayıs 2009: "ABD ordusunun İran'ın nükleer silah üretimine yönelik çalışmalarını imha etmek için kullanılması" tercihi sorulan 600 seçmenin %58'i bu fikri destekledi, %30'u karşı çıktı.
- Fox News, Eylül 2009: 900 kayıtlı seçmene "ABD'nin İran'ın nükleer silah elde etmesine karşılık askeri eylem kullanmasını destekliyor musunuz?" diye soruldu. %61'i destekledi, %28'i onaylamadı.
- Pew Research Center, Ekim 2009: 1500 katılımcıya "İran'ı nükleer silah geliştirmesini önlemek için askeri eylem mi" ya da "Nükleer silah geliştirmeyle de sonuçlansa, İran'la askeri çatışmaktan kaçınmak mı" soruları soruldu. %61'i birinci, %24'ü ikinci seçeneği yanıtlandırdı.
 Kum'daki nükleer çalışmalar. 26 Eylül 2009. Uzay'dan 423 mil uzaklıktan çekilmiştir. Kaynak: GeoEye. |
Dördüncü olarak, ABD vuruşları, İran'ın nükleer çalışmalarıyla sınırlı kalırsa, rejim değişikliğine talip olmazsa, düşük oranlı bir kara harekatıyla , az sayıda zayiat verilecektir. Siyasal açıdan bir hamle, daha tatmin edici olacaktır.
11 Eylül'ün seçmenlerin George W. Bush'un ilk aylarındaki avareliğini unutturması gibi, İran'ın nükleer çalışmalarını vurmak, seçmenlerin gözünde Obama'nın ilk yıldaki sorumsuzluğunu geride bıraktıracak ve iç siyasal konumunu dönüştürecektir. Ayrıca , Cumhuriyetçiler'in Demokratlar'ın "sağlık programı" için harekete geçmeleri ve birlikte çalışmaları sağlanacak, bloglar ele verilecek, bağımsızlardan tekrar söz edilecek ve muhafazakarlar baygınlık geçirecektir.
Ancak iyi ve güzel şans çabuk tükeniyor. İranlılar'ın savunmalarını geliştirmesi ve silahlanmaya yaklaşmalarında görüldüğü gibi, fırsat penceresi kapanmaktadır. Şimdi eylem zamanıdır ya da Obama seyrederken, dünya daha tehlikeli bir yer haline gelecektir
Sayın Pipes Middle East Forum'un direktörü ve Stanford Üniversitesi Hoover Enstitüsü Taube'un seçkin misafir öğretim üyesidir
-------------------------------------------------------------------------------
2 Şubat 2010 güncelleme: (1) Tüm halkın indinde, Washington Post yazarı Richard Cohen benim Obama'nın kontr-terör kayıtları hakkındaki yorumumu doğrulayarak, "gülme testi"nden kılpayı geçtiğini ifade etmiştir: "Obama administration is tone-deaf to concerns about terrorism."
(2) Bloglardaki haykırıştan söz ettim mi? ABD'nin İran'ın nükleer çalışmalarına yönelik ABD saldırısını – sağda makalenin bugün yayınlanmasına dair ipucu var- Bazı örnekler için, Google News'a ait bir ekran görüyoruz.
