Dünya Donald Trump tarafından büyülenmiş bir durumda ama ben değilim. Trump aşırı iyi tanınan, çoğunlukla şeffaf ve tamamen sıradan serseri bir kişiliktir. Ben destekçilerinin karşısında ağzı açık kalmış bir durumdayım, 2016'da kıt ve frapan emlak müteahhidini Amerika Birleşik Devletleri'nin başkanlığına seçen ve beni hayrette bırakan bu Cumhuriyetçiler daha sonra da iyi günde kötü günde onun yanında durdular ve şimdi de 2020 seçimlerinin uluslararası bir komplo sonucu çalındığı iddiasını tasdik ediyorlar.
Trump'ın başkanlığı sona ererken Cumhuriyetçilerin çoğunluğunun partilerinin tarihsel politikalarını ve mizacını terk ettikleri açıktı.
Politikalar: O zamanki Meclis sözcüsü Paul Ryan'ın söylediği gibi Trump 2016'da kazandı çünkü "bu ülkede hiç kimsenin duymadığı bir sesi duydu." Trump daha önce hâkim olan muhafazakâr hareketin önemli unsurlarını Andrew Jackson geleneğindeki halk milliyetçiliği lehine reddetti. National Review dergisinde Nicholas M. Gallagher şöyle açıklıyor: "Jackson öğretilerinin takipçileri bir halkın üyeleri ile dışardakiler arasında keskin bir ayrım çizerken karakteristik olarak seçkincilik karşıtlığına ve eşitlikçiliğe vurgu yapıyorlar."
Ülke içinde Jackson yanlıları suça karşı serttir, geleneksel sosyal görüşleri benimserler ve hükümetin kendilerine yardım etmesini isterler. Uluslararası alanda milliyetçilerdir ("MAGA [Amerika'yı yeniden harika yap]") ve güçlü bir orduyu desteklerler ama ulus inşasını ya da ABD liderliğindeki bir küresel düzenin masrafını yüklenmeyi reddederler. Trump'ın geleneksel muhafazakâr pozisyonları reddetmesi ekonomik korumacılığında ve Avrupalı müttefiklere karşı düşmanlığında açıktı.
Mizaç: Trump'tan önce farklı tipteki (şehir kulübü, sosyal muhafazakâr, liberter, Jackson geleneğinden gelen) Cumhuriyetçiler neredeyse bir bütün olarak nezaket, olgunluk, ahlak, akılcılık ve geleneği vurgulayan bir davranış kodu üzerinde anlaşıyorlardı. Demokratlar her zaman deli fişek, Cumhuriyetçiler her zaman olgunlardı. Demokratların 1968'de Chicago caddelerindeki isyanı ile 1980'de Detroit kongre salonundaki Cumhuriyetçi kaosla karşılaştırın. Occupy Wall Street/Wall Street'i İşgal Et edebe aykırı davranışlara girer ve polis arabalarının üzerine dışkılarken Tea Party/Çay Partisi mevkidaşları kibar olmayı ve yasalara uymayı sürdürdüler.
Ancak eğitim, medya, sanat ve "derin devlet" üzerindeki Solcu hakimiyet Cumhuriyetçilerin büyük bir bölümünü huysuzlaştırdı. Eski nezaket kuralları vb. bir yana bırakıldı—yerine zorbalık, sabırsızlık, kaygı, meydan okuma, öfke ve kavgacılık hüküm sürüyor. Solu bu kadar şiddetle küçümseyen pek çok Cumhuriyetçi Trump'ın kişisel hatalarını "sahte haber" diyerek bir kenara süpürüyorlar ve onun ürkütücü bir şekilde bayağı ve egomanyak kişiliğine özgünlüğün ve etkinliğin bir işareti olarak değer veriyorlar.
Ronald Reagan Cumhuriyetçilerin 11.nci emrini popüler hale getirdi, "Herhangi bir Cumhuriyetçi akranının hakkında kötü söz etmeyeceksin" ama Trump'ın destekçileri rakip aday adaylarına yönelik sataşmalarını ("Küçük Marco Rubio" "Yalancı Ted Cruz") ve hatta John McCain ile Kuzey Vietnam hapishanelerinde beş yıl cesurca dayandığı için alay etmesini ("O bir savaş kahramanı değil. ... Esir alınmamış insanları seviyorum") bile alkışladılar. Trump'ın hükümete ve medyaya yönelik saldırılarından mest oluyorlar ve bunları Sol'un tahribatlarına karşı koymak için vazgeçilmez olarak göklere çıkarıyorlar. En uç destekçileri bağlılıklarını mitinglerde rakiplerini yumruklayarak ve Kongre binasına saldırarak gösterdiler.
"Cumhuriyetçi çete" bir zamanlar bir Oksimorondu. Şimdi bir gerçek.
Seçim sürecine saygı duymak yerine resmi olmayan kutsal yenilgi konuşmaları ile ayaktakımı 2020'de seçim hileleri hakkında barok komplo teorileri geliştirdi. Amerika Birleşik Devletleri Yüksek Mahkemesi'ne sunulan bir dava Joe Biden'ın zaferinin istatiksel olarak ihtimal dahilinde olmayışının çok düşük olduğunu iddia etti—60 basamaklı bir sayı üzerinden 1. Hakimlerin bilgili sonuçlar bildirgesini ve muhafazakâr analistlerin saygıdeğer görüşlerini reddeden ayaktakımı, fantezilerini tekzip eden Cumhuriyetçileri RINO [Sadece lafta Cumhuriyetçi] ve zayıf olarak görüyorlar.
Bunu ilk elden biliyorum çünkü bu isimler bana da takıldı ve daha da kötüsü Trump'ın gerçeklerle yüzleşip seçimi kabul etmesi gerektiğini söyleme suçundan dolayı. Kışkırtılmış ayaktakımı kariyerlerinin sona ermesine yol açacağından dolayı bu gerçeği söyleyen Cumhuriyetçilerin vay haline, herhangi bir makam için aday olmadığımdan dolayı çok mutluyum.
Ayaktakımının ortaya çıkışı derin soruları akla getiriyor. Bu anlık bir sapmaya mı yoksa sismik bir değişikliğe mi işaret ediyor? Cumhuriyetçi partiyi ikiye bölebilir mi? Muhafazakâr bir ayrılık hakkında garip bir konuşma görünüşte ne anlama gelmeli?
Kimse bilmiyor ama dünyanın en eski demokratik cumhuriyeti—özellikle aşırı Sol yükselirken—İç Savaş'tan bu yana potansiyel olarak çok daha büyük yurt içindeki yaşamı kepaze edecek ve ülkenin küresel etkisini radikal bir şekilde azaltabilecek bir iç tehlike ile karşı karşıya.
Şahsen, Cumhuriyetçi bir ayak takımına değil Jackson geleneğinden gelen bir partiye ait olduğumu hayal edebiliyorum. Cumhuriyetçi Partime benzer bir şey geri gelene kadar bu muhafazakâr bağımsız kalacak.
Bay Pipes (DanielPipes.org, @DanielPipes) 1972'de Cumhuriyetçi partiye katıldı, dört Cumhuriyetçi yönetimde görev aldı ve Cumhuriyetçi partiyi 2016'da bıraktı. © 2021 Daniel Pipes. Tüm hakları saklıdır.
