Söyleşi: Niam Ferretti
L'Informale: İsrail Hamas ile olan savaşını nasıl yürütmeli?
Daniel Pipes: İsrail Hükümeti'nin iki temel konuya odaklanacağını umuyorum, Hamas'ın gücünün yok edilmesi ve Gazze'yi İsrail gözetiminde yöneten Gazzelilerden oluşan yeni ve saygın bir rejimin oluşturulması. Daha da özetlemek gerekirse; savaşı kazan, barışı kazan. Geri kalan her şey—iç politika, rehineler, uluslararası nakliye—daha az önemli.
L'Informale: Rehineleri kurtarmak ve Hamas'ı devirmek birbiriyle bağdaşmayan hedefler gibi görünüyor. Öyle mi dersiniz?
Daniel Pipes: Evet, tamamen uyumsuz. Bu çelişki İsrail siyasetinin duygusallığına, sert kabuğun altındaki yumuşaklığa işaret ediyor. İsrail'in düşmanları bunu anlıyor ve bu nedenle geri takas için vatandaşlarını yakalamaya odaklanıyor. Jonathan Pollard talepleri savaş çabalarını sekteye uğratırsa "rehine ailelerinin bazı üyelerini susturmak için hapsetme" çağrısında bulunurken çok ileri gitti, ancak onun hayal kırıklığını anlıyorum. Keşke İsrail hükümeti Hamas'ın yenilgiye uğratılmasını rehinelerin geri dönmesi için en iyi yol olarak sunsa.
L'Informale: Yakın tarihli bir rapor 114 günlük savaşın ardından Hamas tünellerinin yüzde 80'inin hala sağlam olduğunu belirtiyor. Bu da İDF'nin hepsini yok etmek için bolca zamana ihtiyacı olduğu anlamına geliyor. Bu ne demek oluyor?
Daniel Pipes: 1967 ile 2023-24 arasındaki zıtlığa dikkat edin. İlkinde İsrail'in savaş alanında kazanacağı hızlı bir zafer, Mısır'ın geri çekilmesi ve Gazze'nin saatler içinde tamamen kontrol altına alınması anlamına geliyordu; ikincisinde ise her metre için aylarca savaşılması gerekiyor. İsrailliler 2005 yılında Gazze'yi terk ettikleri ve Hamas'ın bu şekilde yerleşmesine izin verdikleri için sadece kendilerini suçlayabilirler. Bu çatışmanın uzun sürmesi hem İsrail'in caydırıcılığına zarar veriyor hem de onu eleştirenleri cesaretlendiriyor. İsrail açısından tek teselli, 7 Ekim ve sonrasında yaşananların ülkeyi başarısız güvenlik yapılanmasına karşı uyandırmış olması ve bunu düzeltme şansını arttırması.
L'Informale: Kasım 2023'ün sonlarında L'Informale'e İsrail'in Hamas'a karşı savaşının en olası sonucunun "yarı başarısızlık" olacağını söylediniz. Hala bu görüşte misiniz?
Daniel Pipes: Evet. Savaş çok farklı yorumlara ilham verdi; özellikle Shay Shabtai'nin iyimser görüşüne dikkat edin. Ancak Hizbullah, Husiler, Türkiye, İran, küresel sol ve ötesi de dahil olmak üzere durumun bütünü ele alındığında "yarı başarısızlık" doğru gibi görünüyor. Bu çatışmanın yansımaları Harvard Üniversitesi başkanlığından emtia fiyatlarına kadar hayal ettiğimden çok daha geniş bir alana yayıldı.
L'Informale: Caroline Glick "[İsrail] Genelkurmayının Kutsal Kasesi bir nesil boyunca zafer kavramını reddetmek oldu" diye yazıyor. Ne ölçüde haklı?
Daniel Pipes: Caroline'ın kelimelerle arası iyi. Bu argüman yakında çıkacak olan kitabım "İsrail'in Zaferi "nin merkezine alıyor: Siyonistler Nasıl Kabul Görür ve Filistinliler Nasıl Özgürleşir?" adlı kitabımın da merkezinde yer alıyor, ancak ben bunu daha az güçlü bir şekilde ifade ediyorum. Zaferden kaçınmak Genelkurmay'ın Kutsal Kasesi değil, öğrenilmiş savunma pozisyonudur. Bu unutulabilir.
L'Informale: Glick, Efraim Karsh, Mordechai Kedar ve Martin Sherman iki devletli çözümün hem tehlikeli hem de ölü olduğu konusunda hemfikir. Siz de onlarla aynı fikirde misiniz?
Daniel Pipes: Hiç de değil. Ben bir Filistin devletinin uzun vadede neredeyse kaçınılmaz olduğunu düşünüyorum. Bu nedenle umutsuz bir cephe gerisi savaşı veriyorlar. İki devletli çözüme direnmek yerine, onları bu çözümün ancak Filistinliler uzun süreli ve tutarlı bir şekilde İsrail Yahudi devletini kabul ettiklerini gösterdikten sonra, yani İsraillileri yenilgilerine ikna ettikten sonra gerçekleşmesini sağlamak için bana katılmaya davet ediyorum. Elbette buna nesiller var. O zamana kadar planı askıya alalım.
L'Informale: İsrail Hamas'ı yok etmezse Hamas zafer ilan edecek, kendisini anti-Siyonist lider olarak sunacak, bu da Hizbullah ve İran'ı cesaretlendirerek yeni bir savaşa yol açacak. Siz buna katılıyor musunuz?
Daniel Pipes: Evet, Hamas makul bir şekilde başarı iddia ettiği ölçüde, bu İslamcıların güvenini artırır ve İsrail için daha fazla bela anlamına gelir. Hamas'ın şimdiden zafer ilan ettiğine dikkat edin: Wall Street Journal, 7 Ekim katliamının planlayıcısı Yahya Sinvar'ın "arabuluculara Hamas'ın esasen savaşı kazandığını söylediğini" bildiriyor. Bu şaşırtıcı değil, zira Arap liderler gerçek sonuç ne olursa olsun bunu rutin olarak yapıyorlar.
L'Informale: Biden Yönetimi İsrail'i sivil ölümleri konusunda uyarıyor, yardım sağlamasını talep ediyor ve Lübnan'daki eylemlerini sınırlandırmaya çalışıyor. İsrail'in ABD'den daha özerk hale gelmesinin zamanı geldi mi?
Daniel Pipes: Elbette İsrailliler kendilerini Amerikan baskılarından kurtarmak istiyorlar. Ancak ABD-İsrail bağı uluslararası siyasetin aile ilişkisidir ve öyle de kalacaktır. Amerikalılar İsrail siyasetine karışır, İsrailliler de ABD siyasetine karışır. Uzun süredir devam eden bu gerçekliğin her iki taraf için de olumlu ve olumsuz yanları var. Bunu kabul etmeleri, bununla birlikte çalışmaları ve en iyisini yapmaları gerekiyor.
L'Informale: Uluslararası Adalet Divanı'nın İsrail'in "Filistinlilere ciddi bedensel veya zihinsel zarar vermek veya onları öldürmek gibi tüm eylemlerin işlenmesini önlemek için gücü dahilindeki tüm tedbirleri alması" yönündeki kararını ne kadar önemli görüyorsunuz?
Daniel Pipes: Bu karar, her biri kamuoyunu kendi tarafına çekmeye çalışan İsrail yanlısı ve karşıtı güçler arasındaki büyük çatışmanın bir raundu. Ancak ben bu savaşın öneminin abartıldığını düşünüyorum. Dünya genelinde, uluslararası siyaseti önemseyen insanların çoğu İsrail ve Filistinliler konusunda nerede duracaklarına karar vermiş durumda, dolayısıyla kararsızlar havuzu gün geçtikçe küçülüyor. Bu nedenle UAD'nin kararı ya da ABD Senatosu'nun İsrail'le dayanışma göstermek için 100-0 oy kullanması gibi kararların o kadar da önemli olduğunu düşünmüyorum. Gerçek savaş alanı, bu konudaki görüşlerden daha önemlidir.
